De schrik van de krijtzeeen

Mosasaurus hoffmanni was een van de laatste en hoogstontwikkelde Mosasauriers. Bovendien was hij de grootste. De Mosasauriers vormde een groepentende hagendissen die het land verlieten en terug keerde naar ze4e om plaats op te vullen die was opengevallen door de afnamen van de vroegere mariene roofdieren. De ichtysauriers.Mosasaurus hoffmanni werd zo'n 15 meter lang en had enorme kaken. Zijn schedel was sterker en stuhver dan die  van zijn voorouders. Zijn ogen waren groot en daardoor kon hij goed zien, Zij het dat zijn binoculaire zicht beperkt was,waardoor hij maar matig diepte kon zien. Ook zijn er aanwijzingen dat het gehoor van het dier niet bezonder goed was. De kaken van dit dier waren bezet met talrijke lange, gekromde tanden die sterk en effecrief waren. De kaken hadden een flexibel gewricht om de klap en  de druk van bijten in een groot prooi op te vangen. De snijranden van de tanden waren hoger ontwikkeld dan bij andere mosasauriers. Elke tand had een kroon met een talrijke snijvlakjes. De angstaanjagende kaken en de enorme omvang hielden in dat elk dier een potentiele prooi was.Daar kwam nog bij dat Mosasaurus hoffmanni een snelle zwemmer was. De voortstuwing werd geproduceerd door het heen en weer slaan van de staart.waarbij de peddevormige poten gebruikt werden als roeren om het grote lichaam door het water te sturen